آیا الان برای ازدواج من مناسب هست یا نه ؟
اول بگم تقریبا 21 سال نیم دارمو کیلومتر ها دورتر از شهر خودمو خانواده دارم درس میخونم.(شیرازیم ولی نزدیک به2ساله تهرانم).تو این دو سال تنها بودمو خیلی مهم نبود برام چون خیلی اجتماعی نیسم و خیلی هم سعی نکردم با بقیه مثلا همخوابگاهی ها صمیمیتی داشته باشم.ولی یه مدتیه یه حس عجیب دارم.احساس نیاز عاطفی شدیدی دارم و حس تنها بودن هیچوقت به این اندازه حس نکرده بودم:/قبلا با هر بار رفتن پیش خانواده حل میشد ولی از وقتی این حس اومده دیگه با رفتن پیش اونا هم حل نشده.قبلا مثل اکثر مجردا فشار نیاز جنسی ولی حالا نیاز عاطفی و حس تنهایی هم اضاف شده که اگه بیشتر از مورد اول نباشه،کمتر هم نیس
احساس یکنواختی و بی حوصلگی طوری که حتی گاهی حوصله خودمم ندارم دیگه....
از یه طرف هم دوس داشتم بعد درس و شغل و همه مقدمات واسه ازدواج اقدام کنم چون دختر مردم با هزار امید و آرزو قراره به پسر بله بگه و اگه قرار به سختی کشیدن باشه خب همون خونه باباش میمونه راحت تره دیگه چه کاریه ولی خب حالا میبینم بدون انگیزه و تنهایی نمیشه و خیلی سخته....روزای اول گفتم ممکنه از این حسای زود گذر یا افسردگی باشه و با پر کردن اندک اوقات فراغت رفع بشه ولی بدتر شده که بهتر نشده.حالا سوالم ازتون اینه که شما با این حس ها و نیاز ها چیکار میکنین:/مثلا اونایی که 30به بالا یا 40 هستند چجوری تحمل کردن ؟!یا باید به خانواده بگم که به فکر باشن ولی از یه طرف 21.22 واسه پسر کمه و اینجور باید دختر همسن یا فوقش 20.21 پیدا کنم که دختر این سنی هم هنوز بچه س به نظرم و اصلا شما این شرایط من مثلا یکیش همین که فاصله تقریبا زیاده و من کم میرم شهر خودمون حاضرین قبول کنین یا ممکنه دختره قبول کنه؟؟!....در کل نمیدونم چیکار کنم :(خلاصه ببخشد اگه طولانی شد!
